از کوچه که میگذرم عطر یاد تو مرا به گذشته های نزدیک میبرد.تو روشن تر از همه ستارگانی و بزرگتر از سیاره ای که هزار برابر .



نیلو

به دوردستها نگاه کن
ان دورها
دورهای دور
و پیراهنی که در باد تکان میخورد
و خیابانی به امتداد رویاهای تو
که به هیچ ایستگاهی از جهان نمیرسد

نیلو

آسمان هست

 من هستم

 مثل یک پرستوی مهاجر با حسی غریب

 اما نه برای تو و نه برای هیچکس

در کنار این مردم

شاید حضور صدایی نتواند نگاههایی چنین سنگین را جا به جا کند

 شاید برای باور وجودم اثباتی لازم باشد

 اما من وجود دارم

 برای تنهایی دیوارهای اتاق

برای انتظار قلبهای بدون عکس

 برای ترک خوردگی روح باغچه

من هستم با قلبی شکسته اما در حال تپیدن جدا از همه بودنها

همانطور که آسمان هست

پانی

 

من از قصه زندگی ام نمی ترسم

من از بی تو بودن به یاد تو زیستن و تنها از خاطرات گذشته تغذیه کردن می ترسم.

ای بهار زندگی ام

اکنون که قلبم مالا مال از غم زندگیست

اکنون که باهایم توان راه رفتن ندارد

برگرد

باز هم به من ببخش احساس دوست داشتن جاودانه را

باز هم آغوش گرمت را به سویم بگشا

باز هم شانه هایت را مرحمی برایم قرار بده.

بگزار در آغوشت آرامش را به دست آورم

بدان که قلب من هم شکسته

بدان که روحم از همه دردها خسته شده.

این را بدان که با آمدنت غم برای همیشه من را ترک خواهد کرد.

بس برگرد که من به امید دیدار تو زنده ام

پانی